Een hooggevoelig kind in een creatieve flow
Hoe ik haar leerde kennen
Dit 8 jarig meisje kwam een jaar geleden bij mij in de praktijk. Een leuk, spontaan, babbel graag meisje wat aangaf veel hoofdpijn en buikpijn te ervaren. En ze wou graag beter kunnen slapen. De ouders gaven aan het belangrijk te vinden dat zij beter in haar vel kwam te zitten.
Al snel werd mij duidelijk dat zij veel en diep nadenkt over de indrukken die ze opdoet. Zo ook de intentie waarmee ze mijn oefeningen aanging en deze thuis heel trouw deed. Alles wat ik haar vertelde of aanreikte ‘zoog’ ze op.
Wat gedaan
Voor haar was het erg belangrijk om de dingen te kunnen begrijpen en te kunnen plaatsen. Waarom ervaart zij de wereld op deze manier en geven haar vriendinnetjes aan dit niet te herkennen? Hoe komt het dat zij de indrukken dieper verwerkt en wat kan haar daarbij helpen? Vooral een stuk psycho-educatie over hooggevoelig zijn was voor haar nodig. En daarnaast dus oefeningen aangeboden om de indrukken te verwerken. Achteraf gaf ze me terug bij een aantal oefeningen te denken. Hmmm, gaat dit werken? Ik zal het maar voor Lea uitproberen….. Ze gebruikte zelfs de woorden: volgens mij is het quatsch, maar ik doe het maar. Totdat ze ging ervaren dat het haar heel veel deed en dat het haar juist enorm hielp.
Zelfvertrouwen
Na een drietal begeleidingsmomenten zei ze letterlijk tegen mij: Lea, ik denk dat ik het nu zelf kan!
Wauw toch. Dat zijn belangrijke woorden voor mij. Het vertrouwen dat ze zelf verder kan met het geleerde, want ze gaat nog genoeg tegenkomen in haar leven. Maar met deze basis kan ze die ontdekkingsreis zelf, samen met haar ouders, maken.
Wat ze zich niet realiseerde was dat ze dan ook niet meer bij mij in de praktijk hoefde te komen, nu ze het zelf kon. Dat was nog wel even een dingetje. Ze wilde eigenlijk nog wel gewoon bij me komen en ze gaf aan me te zullen missen.
Hoe het verder ging
Ik was benaderd door het magazine juf & meester om een bijdrage te leveren aan een artikel over hooggevoelige kinderen. De auteur die mij interviewde vroeg aan mij of ik een kind kende die ook wilde meewerken aan dit artikel. Ze wilde namelijk graag spreken met een hooggevoelig kind om zo beter te kunnen begrijpen wat het is om hooggevoelig te zijn. Meteen moest ik aan dit 8 jarig meisje denken. Dus heb ik deze vraag aan de ouders gesteld per mail. Dezelfde avond nog kreeg ik een telefoontje van moeder en het meisje wilde me zelf spreken. Super enthousiast gaf ze aan dat ze het heel erg leuk zou vinden om hieraan mee te werken. Ze vindt het juist ontzettend fijn en belangrijk om anderen hierover te informeren. Het is een goed artikel geworden in de juf & meester nummer 25, najaar 2019.
Met dit in mijn achterhoofd heb ik haar begin 2020 gevraagd of zij als ervaringsdeskundige een filmpje wilde opnemen om te vertellen over hooggevoelig zijn. Dit filmpje gebruik ik tijdens mijn training als voorbeeld naar de deelnemers.
Op deze manier hadden wij dus nog steeds contact. En zoals zij aangaf hoefde zij mij dus niet te missen!
In de creatieve flow
Nu ik haar een aantal keren benaderd had wilde ze het ook een keertje omdraaien. Ze vroeg mij namelijk of ik haar wilde helpen bij het schrijven / maken van een boek. Een boek wat ze zelf wilde maken voor andere hooggevoelige kinderen. Ze had het namelijk gemist dat er boeken voor haar leeftijd waren, geschreven door kinderen voor kinderen van haar leeftijd. Om het hooggevoelig zijn beter te kunnen begrijpen. Dus had ze allerlei ideeën om haar eigen boek te maken.
Natuurlijk wilde ik haar daarbij helpen. We gingen samen met mama een moment aan tafel zitten en bespraken verschillende invalshoeken en mogelijkheden. En toen ging ik weer naar huis.
De volgende keer dat ik bij haar thuis kwam viel ik bijna achterover van verbazing. Ze had twee figuurtjes bedacht die de rode draad vormen voor haar boek. Ze heeft die figuurtjes middels lege douchegel flessen tot leven laten komen. Helemaal opgepimpt met oogjes, versieringen, kleren enz. Ze heeft er een stripverhaal over getekend en alle oefeningen die ze bij mij geleerd heeft, heeft ze uitgewerkt in het boek m.b.v. de figuurtjes. Ze heeft een eigen mindfulness oefening bedacht en nog een paar verrassingen verwerkt in haar boek. Tjee wat een enthousiasme. Ik werd er helemaal warm van. Zo mooi om te zien wat ze allemaal bedacht had en hoe knap ze het had uitgevoerd. Fantastisch.
Dat bedoel ik met in een creatieve flow komen.
Waar staan we op dit moment?
We hebben contact met een uitgeverij. Middels een skype verbinding heeft het meisje de inhoud van het boek gepresenteerd. De twee auteurs hebben vol enthousiasme gekeken en geluisterd naar haar. Ze nemen het nu in overweging of het kans maakt om het boek ook daadwerkelijk uit te geven. Voor ons nog even een beetje spannend. Maar we hebben een ervaring opgedaan die niemand ons meer afneemt.
Petje af
Terwijl ik dit zit te schrijven ervaar ik weer die enorme bewondering voor dit inmiddels 9 jarig meisje. Ze kwam met hoofdpijn en buikpijn binnen. Wist niet dat ze hooggevoelig was en wat het betekent om hooggevoelig te zijn. Na een korte periode draaide dit voor haar helemaal om. Ze wil nu juist anderen vertellen over hooggevoelig zijn, omdat ze het belangrijk vindt dat anderen er ook van weten. Ze ervaart het hooggevoelig zijn niet meer als een ‘last’. Ze heeft het omarmt en het maakt deel uit van haar. Ze is energiek, zit vol ideeën en gaat er helemaal voor!
Hoe mooi kan het zijn als je dit mag begeleiden.